الکساندرا ماریا لارا در یک بازتصور تاریخی، وسوسه گری را به تصویر می کشد که پناهگاهی برای هیتلر شکست خورده ارائه می دهد. در میان آوار و ناامیدی، یک برخورد وسوسه انگیز آشکار می شود، اشتیاق و تمایل خام خود را در برابر پس زمینه لحظات نهایی و ویرانگر جنگ نشان می دهد.